Bütün Nehirler Denize Akar..

Umut insanın tek dayanağıdır şu dünyada..

Piyango bileti alırsın, ya tutarsa umudunu yaşatırsın..
Birini seversin ya olursa umuduyla tutunursun hayata...
Ya hayat bana gülerse diye umut edersin kimi zaman..
umutlar ayakta tutar insanı bir ömür boyunca..

ve gün gelir yüzündeki çizgiler artık gitme vaktinin geldiğini anlatır sana..
yine umut edersin belki bu kez bir ayrıcalık tanır bana bu hayat diye..
Herşeyi umutla beklersin ve birçoğu hüsranla biter, tıpkı ömrün bittiği gibi..

Umutlar insanı yaşatan tek nedendir. Tutmayacağını bile bile bilet alıp tutacağını umut etmek, imkansızı sevip olmayacağını bile bile beklemek, bir gün mutlaka öleceğini bile bile ölmeyeceğiz gibi dünyaya sarılmak, ve hayata bir gün mağlup olacağını bile bile ayak diremek, azgın nehirde sürükleneceğini bile bile akıntıya ters yüzmek, dünyayla inatlaşmaktır bizi ayakta tutan..

Bu günlerde direnmeyi bıraktım diyebilirim. Yoruldum nehre karşı yüzmekten.. akıntı nereye gidiyorsa bende oraya gidiyorum. hatta ne olacaksa bir an önce olsun diye akıntı yönüne doğru asılıyorum küreklere...

Hayat bu yolculukta bizi nelerle karşılaştıracak bilmiyorum. ama bildiğim birşey var..

Bütün nehirler denize akar..